
Synod z Whitby, który odbył się w roku 664 na ziemiach królestwa Northumbria, był wydarzeniem o fundamentalnym znaczeniu dla historii wczesnego chrześcijaństwa w Anglii. Była to konfrontacja dwóch tradycji: rzymskiej reprezentowanej przez biskupa Wilfrida i irlandzkiej popieranej przez króla Oswiu.
Spór skupiał się na dacie obchodzenia Wielkanocy, świętowania centralnego dla chrześcijaństwa. Kościół w Rzymie stosował metodę liczenia daty Wielkanocy opartej na kalendarzu juliańskim, podczas gdy Kościół irlandzki korzystał z obliczeń astronomicznych i ustalania daty według pełni księżyca.
Oswiu, władca Northumbrii, pragnął jedności w swoim królestwie. Zwołał Synod w Whitby, aby rozstrzygnąć spór religijny, który dzielił jego poddanych.
Podczas synodu obie strony przedstawiły swoje argumenty teologiczne i historyczne.Wilfrid, znany ze swojej erudycji i pietyzmu, argumentował za metodą rzymską. Jego głównym celem było zachowanie jedności z Kościołem w Rzymie, który był uznawany za autorytet w kwestiach wiary.
Irlandzki sposób liczenia daty Wielkanocy został zaakceptowany przez wielu mnichów i biskupów w Anglii. Był on popularny ze względu na swoje proste obliczenia i zgodność z tradycjami lokalnymi.
Synod z Whitby zakończył się zwycięstwem biskupa Wilfrida i rzymskiej metody liczenia daty Wielkanocy. Decyzja ta miała dalekosiężne konsekwencje dla rozwoju chrześcijaństwa w Anglii. Jednostka w kwestii liturgii przyczyniła się do zbliżenia między poszczególnymi królestwami anglosaskimi i ułatwiła proces chrystianizacji ludności.
Oprócz kwestii religijnych, Synod z Whitby miał również znaczenie polityczne. Wyniki synodu utwierdziły pozycję króla Oswiu jako patrona Kościoła w Northumbrii. Oswiu, który początkowo popierał metodę irlandzką, ostatecznie zdecydował się na przyjęcie metody rzymskiej. Decyzja ta była motywowana pragnieniem zachowania jedności z Kościołem rzymskim i zapewnienia sobie wsparcia papieża w sprawach politycznych.
Synod z Whitby jest uważany za jeden z najważniejszych wydarzeń w historii wczesnego chrześcijaństwa w Anglii.
Konsekwencje Synodu z Whitby:
Konsekwencja | Opis |
---|---|
Jednolita data Wielkanocy | Wprowadzenie rzymskiej metody liczenia daty Wielkanocy doprowadziło do ujednolicenia praktyk religijnych w Anglii. |
Wzrost wpływu Kościoła Rzymskiego | Zwycięstwo biskupa Wilfrida umocniło pozycję Kościoła Rzymskiego w Anglii i przyczyniło się do jego dalszego rozprzestrzeniania. |
Zbliżenie między królestwami anglosaskimi | Jednolita data Wielkanocy ułatwiła proces chrystianizacji ludności i zbliżyła różne królestwa anglosaskie. |
Synod z Whitby był nie tylko wydarzeniem religijnym, ale także politycznym. Decyzje podjęte na tym synodzie miały dalekosiężne konsekwencje dla rozwoju chrześcijaństwa w Anglii i kształtowania się jej tożsamości narodowej.