
Piętnasty wiek na indyjskim półwyspie był okresem intensywnych przemian i brutalnych konfliktów. Wraz z upadkiem Imperium Delhi, różne królestwa zaczęły rywalizować o dominację. Jednym z najbardziej znaczących wydarzeń tego okresu były krzyżowe podboje Vijayanagaru – serii kampanii wojennych prowadzonych przez dynastię Sangamy przeciwko sułtanatowi Bahmani.
Vijayanagar, założony w 1336 roku przez dwóch braci - Hariharę I i Bukkę Raya I – stał się szybko potężnym państwem. Ich celem było zjednoczenie Hindusów przeciwko panowaniu muzułmańskiemu. Sułtanat Bahmani, który powstał na ruinach Imperium Delhi, stanowił głównego rywala Vijayanagaru.
Powodem krzyżowych podbojów była nie tylko chęć ekspansji terytorialnej, ale także pragnienie zemsty za krzywdy wyrządzone Hindusizmowi przez władców muzułmańskich. Podboje te były zresztą kontynuacją długiej tradycji walk między muzułmanami a hindusami na subkontynencie indyjskim.
Kampanie wojenne Vijayanagaru prowadzone w XV wieku charakteryzowały się niezwykłą brutalnością. Wódz Vijayanagara, Krishnadevaraya, znany był ze swego okrucieństwa i bezlitosci wobec przeciwników.
Podczas krzyżowych podbojów Vijayanagaru:
- Doszło do licznych bitew i oblężeń miast.
- Zniszczone zostały setki meczetów i innych budowli muzułmańskich.
- Tysiące muzułmanów zostało zabitych lub wziętych do niewoli.
- Tereny kontrolowane przez Sułtanat Bahmani zostały włączone do domeny Vijayanagaru.
Oto tabela ilustrująca niektóre z najważniejszych bitew:
Rok | Nazwa Bitwy | Wynik |
---|---|---|
1420 | Bitwa pod Bhatkal | Zwycięstwo Vijayanagara |
1425 | Oblężenie Warangal | Zwycięstwo Vijayanagara |
1470 | Bitwa pod Talikota | Zwycięstwo Vijayanagara |
Krzyżowe podboje Vijayanagaru miały daleko idące konsekwencje dla historii Indii. Ustanowiły one dominację hindusów na południu subkontynentu i doprowadziły do rozkwitu kultury i sztuki w Vijayanagarze.
Jednak te kampanie wojenne również wywołały pogłębienie podziałów religijnych w Indiach, które odczuwano przez wiele wieków.
Warto zauważyć, że krzyżowe podboje Vijayanagaru były zjawiskiem skomplikowanym i wielowymiarowym. Nie można ich oceniać wyłącznie przez pryzmat przemocy i okrucieństwa. Były one również wynikiem pragnienia obrony wiary i kultury hinduskiej przed naciskami ze strony muzułmanów.